(ingezonden)
Beste dorpsgenoten,
Zoals sommigen van jullie misschien al gehoord hebben, heb ik eind februari een zware operatie
ondergaan. Ik ben sinds kort weer thuis in Garnwerd en ik zal een lange herstelperiode nodig hebben.
In het kader daarvan doe ik dit bericht naar jullie uitgaan. De meeste mensen kennen mij als iemand die graag een praatje maakt en even iets uitwisselt, dat zal de komende tijd anders zijn. Ik heb voor mijn herstel heel veel rust en stilte nodig.
En daarvoor zal ik me meer moeten afsluiten dan dat ik tot nu toe gewend was in mijn leven.
Ik wil graag dat jullie dit weten, omdat als je me mocht tegenkomen op één van mijn wandelingetjes,
het kan zijn dat ik je niet aankijk, naar de grond blijf kijken en geen contact maak. En hoe lief bedoeld
ook, de vraag: “Hoe is het met je?”, is dan juist niet behulpzaam voor me.
Tijdens mijn ommetjes tot nu toe ben ik al een paar dorpsgenoten tegengekomen. Het is voor mij al
fijn om jullie te zien of eventueel te groeten. Dat maakt me blij ook al kletsen we niet en blijf ik in
mijn rust en op mezelf.
Bij voorbaat hartelijk dank voor jullie begrip,
Warme groet, Annemiek Knottnerus
